ΣΚΛΗΡΟΙ ΔΙΣΚΟΙ

Οι σκληροί δίσκοι πρωτοεμφανίστηκαν το 1956, ως μέσο αποθήκευση δεδομένων για έναν υπολογιστή IBM σε πραγματικό χρόνο. Η πρώτη εφαρμογή της IBM, ήταν το μοντέλο 350 RAMAC, το οποίο είχε το μέγεθος δύο ψυγείων και δυνατότητα αποθήκευσης πέντε εκατομμύρια χαρακτήρων των 6-bit (το ισοδύναμο των 3,75ΜΒ).

Στη συνέχεια κατασκευάστηκαν σκληροί δίσκοι υψηλής απόδοσης με μία κεφαλή ανά διαδρομή (head/track), π.χ. IBM 2305 έτσι ώστε να μην καθυστερεί λόγω της κίνησης των κεφαλών.

Το 1973, η IBM εισήγαγε ένα νέο τύπο του σκληρού δίσκου με την κωδική ονομασία "Winchester". Πρωταρχικό χαρακτηριστικό του ήταν ότι οι κεφαλές δίσκου δεν αποσύρονται εντελώς από τον δίσκο όταν διακόπτεται η λειτουργία του. Αυτό μείωσε σημαντικά το κόστος του μηχανισμού ενεργοποίησης της κεφαλής, αλλά απέκλειε τ ην αφαίρεση του δίσκου από τη μονάδα. Δηλαδή ο δίσκος ήταν πλέον μόνιμα τοποθετημένος στη συσκευή εγγραφής/ανάγνωσης.

Ο πρώτος δίσκος τύπου "Winchester" χρησιμοποιούσε δίσκους διαμέτρου 360 mm. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν στην αγορά δίσκοι διαμέτρου οκτώ ιντσών και στη συνέχεια δίσκους διαμέτρου 5 1/4 ιντσών. Ο τελευταίος προορίζεται κατά κύριο λόγο για την πρώιμη ακόμη, αγορά προσωπικών υπολογιστών (PC).

Ως τη δεκαετία του 1980 οι σκληροί δίσκοι ήταν ένα σπάνιο και πολύ ακριβό εξάρτημα των υπολογιστών. Ωστόσο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, το κόστος τους είχε μειωθεί σε σημείο που ήταν καθιερωμένη η χρήση του σε όλους τους υπολογιστές.

Ενώ η μαγνητική ταινία μπορεί να παρέχει μια πολύ υψηλή ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων, χαρακτηρίζεται από τη σειριακή πρόσβαση στα δεδομένα αυτά. Απαιτούνται περίπου δέκα δευτερόλεπτα για την τοποθέτηση της κεφαλής ανάγνωση σε ένα επιλεγμένο σημείο των δεδομέων. Σε αντίθεση, ένας σκληρός δίσκος μπορεί να εκτελέσει την ισοδύναμη δράση σε χιλιοστά του δευτερολέπτου.

Διπλασιάζοντας κάθε δύο με τέσσερα χρόνια την επιφανειακή τους πυκνότητα οι, σκληροί δίσκοι βελτιώνουν συνεχώς τα χαρακτηριστικά τους.

- Η χωρητικότητα ενός σκληρού δίσκο αυξήθηκε από 3,75 megabytes σε ς 4 terabytes ή περισσότερο, δηλαδή περισσότερο από ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη.

- Ο φυσικός όγκος του δίσκου μειώθηκει από 1.9 m3 (συγκρίσιμος με ένα μεγάλο ψυγείο), σε λιγότερο από 20 χιλιοστόλιτρα, δηλαδή μείωση του όγκου-μεγέθους περίπου 100.000 φορές

- Το βάρος μειώνεται από 910 kg σε περίπου 8 γραμμάρια (μείωση 20.000 φορές).

- Το κόστος από 15.000 δολάρια ανά megabyte σε λιγότερο από 0,0001 δολάρια ανά megabyte, δηλαδή το κόστος μειώθηκε περίπου 150 εκατομμύρια φορές .

- Ο μέσος χρόνος πρόσβασης από πάνω από 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου μειώθηκε σε μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου.